Katona István: Historia regum stirpis Arpadianae. Tom. V. Complectens res gestas Andreae II. et Belae IV. ad cladem vsqve tartaricam. (1783)

1214

206 ANDR EAS IL A. C. 1214. quoque fuisie familiam Bancorum in Hunga­­riű, ?:on de siirpe Bor; aut vocabulum Banc fuijje nomen inditum in facro lauacro: quod auctor palatinorum Hungáriáé putat idem, ac Benedictus, significasse, (a) Dlugossus et Lambertus, vt vidimus, innuunt, An­dreám , quum coniuratos Bankbanus in regiam induxisset, fuga mortem euasisse. Quod de Bela potius intelligenduin vide­tur , quum Timon scribat, (b) Andreám, ex Halicia reducem, donaffe-pagum Zelel­­geh in ditione Szaladiensium comiti Mifcae, patri magisiri Salomonis, qui fuit paedago­gus et feruator Belae principis, dum ma­ter eius occideretur. Vtinam fontem , vn­­de haec hausit, indicasset! pleniorem for­tassis inde tragoediae huius cognitionem capere potuissemus. Haselbachius etiam Leopoldum , Austriae ducem, in eo tu* inultu periclitatum fuisse, hoc modo prób­áit : (c) Leopoldus quoque, dux Ausiriae , qui tunc aderat, ad necem quaeritur; fed, dextera DEI protegente , licet multa diffi­cultate , ad propria cum falute reuertiturt Andreám tunc abfuisse, bellumque cum Ruthenis gessisse, plures, quos supra re* citauimus, affirmant. Id nimirum docet etiam illud monumentum , quod Cl. No­vakius 111 haec verba producit; (d) „ Do- (a) p. m. 2Ö. (b) Epit. Cbren. p. m. 53. (c) Ap. Scbkr. Reg. Htrng. p. igi. (d) Vindic. i>. i 3

Next