Katona István: Historia regvm stirpis mixtae. Tom. IV. Ord XI. 1382–1409 (1790)
1387
188 An. Chr, 13 *7. SIGISMVNDVS galís culminis requirit fastigium , nos co> ,, ícendentes in thronum regiminis, — per manus ven. patris quondam domini Bene,> dicti, Vesprimien. eccl. episcopi, dicta alma ecclesia Strigoniensi suo pastorc <Sc gu* „ bcrnatore — pro tunc vacante ——H Caresinus igitur, lcriptor Synchronus, optime tempus coronationis Sigismundi, cuius gloriam ad Suos Venetos deriuat, ita consignauit: (a) Regnum Hungáriát, magno turbine verSeabatur. Ducale dominium ? omissis notabiliJSemis iniuriis ac tnslestiis, Sebi per Ludo\ticam j Glim Hungáriáé regem , indebite et intufle illatis, abhorretis ex propria virtute ex* Secrabilem nequitiam et laestae maiestatis crimen, commista per vaSeallos contra eorum dominos naturales, proutdit mitten nobilem virum, PaniaUornrn Barba 3 ambaSeiatorein in Hungáriám, adhortando barones ad constantiam coronae; cuius longa mora vtiliststma Seuit ad reformaiionem regni. Nam fapientijstme fe gestit cum honore coronae ac ducalis dominii. Tandem his pertinemijstms et cui demissimis rationibus induxit barones ad coronandum in regem Hungáriáé praelibatum Sigismundum , regis MaYiae detentae maritum* Et Sec MCCCLXXXF1L vltimo Martii} in dominica Palmarum y exflitit in Alba regali ante altare beatijsttnae Mariae diademate SeollemniJSerne coronatus , qui in ipsta coronatione motu proprio ewndern Pantaleonem militari cimndo merif* exor vauit. v DLIII. (*) Luc. L, V. C. II, f, 4*9.