Nemzeti Ujság, 1844. július-december (39. évfolyam, 1-104. szám)

1844-10-30 / 70. szám

benignarum Suarum sub 5a Julii 1843. et 25a Mártii a. c. ad DominosStatus et Ordines demissarum Rcsolu­­tionum generalibus obtutibus Suis hie quoque firmiter inhaerendo, intuitu etiam subversantis meríti talem beni­gne cupere legalem iniri provisionem, quae parte ab ima libertatém conscientiarum intactam relinquat, parte verő ab alia, principiis catholicae , aliai umqne lege re­­ceptarum Religionum aut consentanea sit, aut saltern non praejudicet. Cum itaque Articulus 26us 1791. dum §o 13o transitum a catholica Religione ad alterutramex evangelicis, catholicae Religionis principiis adversari re­­co,Tnoscit, una ad tuendain conscientiae libertatém id dun­­taxat, ne is temere fiat, per idonca media praecaveri velit; Suam Majestatem Sacratissimam, hoc praecise scopo , ac in spiritu praecitati §i quoad transitum a re­ligione romano-catholica ad alterulram ex evangelicis, id per condendam novam Legem disponi benigne deside­­rare, ut transire cupiens banc suam intentionein coram Curato, ad cujus Parochiam huedum pertinuit, ac in praesentia duorum per se delingendorum Testium decla­ret, ac ad casum , si post evolutas quatuor hebdoma­­das, coram eodem Curato ac iisdem, aut aliis duobus suis Testibus se proposito suo ultro etiam insistere ma­­riifestaverit, receptis ab eodem Curato, aut si ishocse quacumque de causa difficilem praeberet, a praedictis suis Testibus, super bina distincta hac insinuatione ac de­­claratione testimonialibus literis, cum his se apud Mi­nistrum, cujus sacra amplecti, cujusve Parochianis ad­­scribi desiderat, ad effectuandum suum propositum prae­­sentet, neque absque illis ad Religionis evangelicae pro­­fessionem ac exercitium admitti possit — occursuris transituum casibus per concernentes Ordinariatus via Con­­silii Locumtenentialis Regii Hungarici semestraliter ad altimissimam notitiam Regiam perferendis. Quapropter Sua Majestas Sacratissima ultro benigne provocatos ha­bere cupit DominosStatus et Ordines, ut condendae hoc in objecto Legis projectum praemissis adpromtare, al­­tissimaeque Sanctioni Suae Regiae quoprius substerne­­re velint. In reliquo summefata Sua Majestas Caesareo Regio-Apostolica lisdein Dominibus Statibus et Ordini­­bus Regni, gratia sua Caesareo-Regia clernentissime ac jugiter propensa manet. Per Sacram Caes. Regiam Apo­­stolicam Majestatem. Viennae, die 25a Octobris 1844. Ladislaus Szó'gyenyi m. p. Kegy. kir. válasz a serelmek és kivá­­natok tárgyában. Sacrae Caesareae et Regio- Ap os­­tolicae Majestatis, Domini Domini clementissimi nomi­ne , Serenissimo Archiduci, Reverendissimis, Reve­­rendis, Honorabilibus, Spectabilibus ac Magnificis, Magnificis item, Egregiis et Nobilibus, nec non Pru­­dentibus ac Circumspcctis Inclyti Regni Hungáriáé, et Partium eidem adnexarum Dominis Statibus et Ordini­­bus, qui vel in persona, vel etiam ablegationis mune­­re fugentes, nomine Principaliam suorum pro prae­­senti generali Diaeta Regni per altefatam Suam Maje­statem Caesareo-Regiam clernentissime indicia, con­­gregati sunt, benigne intimandum: Ad demissam Domi­­norum Statuum et Ordinum in inerito Gravaminum et Postulatorum ddo 2-ae Septembris a. c. substratam Repraesentationem, Suam Majestatem Sacratissimam benigne rescribi jussisse: insfituta matúra eorundem combinatione, altefatam Suam Majestatem hac etiam vice comperisse magnam illorum partem ex indole sua, et de recto tractandorum negotiorum systemate ad di­­casterialem pertractationem pertinere; alia vero cum Elaboralis regnicolarium Depufationum articulo 67: 1790/1 exmissarum in nexu constitui; complura deni­­que talia etiam objecta hoc loco reiterari, quae per * I editas jam benignas Resolutiones Regias superata sünt. Iis igitur, quae ex indole sua dicasterialem pertracta­tionem, aut informationes per Dicasteria vei Regni Ju­­risdictiones suppeditandas praerequirunt, ad suam com­­petentiam relegatis, altissimas Resolutiones Regias con­­clusis pertractationibus eatenus secuturas esse; — quoad illa autem, quae editis ad anteriora Regni Comitia be­­nignis Resolutionibus Regiis jam superata habentur, Dl). SS. et 00. in iisdem benignis Resolutionibus ple­­ne conquieturos esse , altefatam Suam Majestatem eo firmius sperare potuisse, quod in ordine ad illa, Ka­dern alioquin id, quod legibus Regni, Justitiae et Ae­­quitati, atque publicae administrationis systemati con­­gruum est, — pro teneritudine conscientiae suae con­­stantique servandarum Legum , atque adeo suiferendo­­rum etiam ex mente articuli 13: 1 790/4 justorum Reg­ni Gravaminum, placidandorumque Postulatorum ultro ac libenter largiri dignata sit. Quibus quoad Gravami­na et Postulata haec in genere praemissis , editas ad singillativa illorum puncta altissimas Resolutiones Re­gias in sequentibus subsistere : AdClassem 1. ge­nerali um Gravaminum et Postulatorum, ac sign an terád Im amictualia militiae requisila cum notabili rei aerariae parsimonia via publicarum subhas­­tationum administrari, et ad has intraregnanarum etiam fabricarum proprietariis concurrere alioquin liberum es­se. -— Ad 2m et 9m, item Cl. III. sub ß. punct. Im Suam Majestatem Sacratissimam in quavis augusti Regiminis sui parte id, quod Regiae providentiae ratio exigit, deinceps etiam dementer curaturam. — Ad 3ium Postulato ad hoc punctum proposito Suam Majestatem Sacratissimam benigne annuere, et projectum articuli praestolari. Ad 4m Suam Majestatem Sacratissimam pro altissimo munere Regio implemento articuli 79: 1635. alioquin inlentam esse. Ad 5m per successivam in circulatione existentis hoc puncto attactae cupreae mo­netae amnistiationem postulato huic satisfactum iri. Ad 6tum et 7mum Suam Majestatem Sacratissimam ad pro­­curandum provocatarum legum implemenfum necessaria benigne disposuisse.— Ad Sum et Cl. V. 14um. In conferendis Donatione mediante Bonis meritorum de Rege, et Patria praestitorum praecipuam semper refle­­xionem h beri, Bonaque talia in minoribus etiam ratis conferri, exemplis recentiorum quoque benignarnm col­­lationum comprobatum esse. Ad lüum et Cl. IV7. p. 5um. Normám compensationis falsarum aut defectuo­­sarum Schedarum reluitionalium et Apocharum banca­­lium in benigna Resolutione Regia ddo 24ae Augu­st! 1S30. edita, indicatam esse, — Suamque Majesta­tem benigne disposuisse, ut occurrentes casus de hinc quoque eidem normae cohaerentur pro justo et aequo decidantur. Ad 13um Suam Majestatem Sacratissimam ad benignas Resolutiones Regias erga Classis II. p. 6. et 4L, item ad p. I um Gravaminum et Postulatorum ddo 2ae Maii 1840. suppletorie substratoruin editas et in bis benigne declaratam mentem Suam Semet referre. In ordine autem ad illud Dominorum Statuum et Ordi­­num Postulatum , ut Fodinarum et Minerarum, Tricesi males , cuneti item alii cameralcs et Postae officiales , ncc non postae Magistri in rebus et negotiis adininis­­trationem ofticii tangentibus, Jurisdictionibus et ordina­­riis Regni Foris subjiciantur, altefatam Suam Majestatem praeexistenlibus Legibus inhaererc. — Ad 14um Suam iMajestatem Sacratissimam benigne disposuisse, ut in ob­jecto stabiliendae quoad expediendas de hinc Passuales ipsi etiam Politiae ordini manutenendo maximé conveni­­entis modalitatis uberiores inter concernentia Dicasteria ineantur pertractationes, norma huedum praescripta, interea eliam observanda. — Quantum vero specialem hoc puncto propositum casum attinet: cum ex acfis via dicasterialí altissirno obfului substratis compertum sit, libellum peregrinatorium in quaestione verteiltem, prae­seriptae normae haud conformiter fuisse expeditum, __ nullám ex incidente casus hujus matériám gravaminis subversari. — E Classe II. p a r t ic u 1 a r i b u s quip­­pc Comitatuum Gravarainibus et Postula­­tis. Ad lmum Suam Majestatem Sacratissimam benigne disposituram, ut cuncta meritum hoc ferientia Acta sibi substernantur, praeviaque illorum combinatione ulterio­­rem benignam Resolutionem edituram esse. Ad 3um Maje­statem Suam Sacratissimam, acta pertractationem objecti hujus concernentia altissimo obtutui Suo substernenda jus­sisse, et cum ex iisdem id, quod caducitas dubia, bonaque ipsa litigiosa fuerint, et inter Fiscum Congenerationa­­lesque deficientis, dubiae successionales quaestiones sub ictum §. 1. art. 25: 1715Í recidentes, interces­­serint, neutiquam evenerit, quinimo per ipsos quoque Collaterals Andreae Bartólfy jus successionis Fisci Regii in hoc manifesti defectus casu, ultro recognitum sit: (gravamen hoc legali fundamento carere, — caete­­rum curae Suae Majestati Sacratissimae futurum esse, ut Legibus et in specie dispositioni quoque articuli 25: 1715. debite saiisfiat. Ad 4. Reditu postali ad proven­­tus regales spectante, propositam hoc puncto querelam fundamento destitui. — Ad 5. 6. 7. et 8. Casibus hic adductis minus liquidas computibus obnoxias, diversis­­que quaestionibus implicitas, activitatem Judicii ver­bális manifeste excedentes, adeoque ex indole sua or­dinary solum juris via decidendas praetensiones pro objecto habentibus, eo autem intendere, ne legális ju­ris ordo convellatur, atque ad viam art. 20: 1836. et 1 1 : 1840. designafam baud speefanf, cum gravi ipsarum etiam Partium praejndicio illuc pertrahantur, ad partes muneris Regii relato, nullám ponendi grava­minis materiem adesse. — Ad lOuin Ad procurandum omni in parte legis hoc puncto provocalae iinplemen­­tum, congrua suis locis disposita haberi. — Ad 11. et 12. Suam Majestatem Sacratissimam Semet ad teno­­res art. 8: 1715. et benigni Regulamenti militaris re­­terre. Ad 13. Josepho Borongics, Praetensionem su­am opportuno juris remedio novitus prosequendi, in salvo relicto, querelae fundamentum cessare. — Ad 15. et Cl. III. sub A. p. 1 lum. Quaestione relate ad 25,000 fl. e fundo Instituti huj us praetensive in aliosfines conversos, a praestandisulterioribus clarificationibus pendente; in reli­quo Suam Majestatem Sacratissimam dispositioni art. 36: 1827. et benignis ddo 27ae Juhi 1827. et 24ae Augusti 1835. editis Resolutionibus inhaerere. — Ad 17. Suam Ma­jestatem Sacratissimam Semet ad benignam Resolu ionem Regiam ddo 30ae Április 1840. ad p. 20. CI. II, anni 1836. editam referre. — Ad 19um a dispositione art. 13: 1715. recedi nequire. — Ad 20mum Norma gene­rali hac in parte statui nequeunte, in reliquo benigne disposuisse Suam Majestatem Sacratissimam, ut sua via formandi in occursuris casibus recursus pro justo et ae­quo decidantur. — Ad 2lmum. Cum juxta b. Id earn et lnstructionem qualiter manipulandae contributionis an­­nis 17 43. et 1770. elaboratam et cunctis Regni Juris­dictionibus intimatam , huieque cohaerenter in complu­­ribus per ipsas Regni Jurisdictiones repraesentatis spe­­cificis casibus editas benignas Resolutioues, contribuen­­tibus igne, aut aliis fatalitatibus graviter damnificatis, ex quanto ad utramque Cassam pendendo proportionata contributionis pars ea semper lege relaxanda admittatur, ut talis relaxata inter reliquos ejusdem Jurisdictionis con­­tribuentes in justa proportione ejectetur, — haec au­ marty Mi h ály „Czilley és Hunyadiak45 czi'inü drámá­jából egy érdekes episod kö/.öltetik , melly müvét nagy költőnknek a közönség színpadról dicséretesen ismeri. Az említett arczképen kívül még három képmellék­let, kiséri a könyvet: ,,A vándor élet44 Barabástól, metszve Ried eltol, mellyel Petőfi hasonczi'mü sze­szélyes versezefe kisér ; ,,Éjjeli temetés44 rajzolva gr. Andrássy Manótól, aczélba metszve Perlaszkától Garay ugyanilly czímíi jeles románczája kíséretében; a képet azonban különben nagyon ügyes metszőnk kissé na­gyon sötéten tartó; „Az alkuszok44 Császár e czi'míi Hetkepéhöz rajzolvas nyomtatva Grimm Vine zenél. I ovábbi miimellékletül még két zenemű van a könyvhöz adva: „A rózsa44 T hern Karol ytól , Császár ha­­sonezunü szép románczához, és „Érzés hangjai44 magyar zongorára S vas tits Jánostól. — Az album kiállítása a legpompásabb. Végül meg kell még említenünk , hogy e ritka diszii s csínu könyvön minden hazai, papír, nyomtá­tás, mumellékletek , egész a díszkötésig. (p—«. Blícriwi*«hi liirnöu, Tekintsünk körül kissé a művészetek közt Budapesten. Fővárosunkban egy zene­­egyiet yin, melly folyvást nagy mértékben számolt a kö­zönség barátságain s a magyarnak ének és zene iránti von­zalmain, lelkesülesorc, a mikért évenkint négyszer hang­­\ < i senyéket adott a nagy redoutterernben , valóban na­­gyobbszerüeket és többnyire igen érdekes részletekből nüohat; ugyanezen zeneegylet énekiskolát is alapított Budapesten, mellynek meglehetős számmal vannak növen­­dékei. Az egyletnek tehát törekvése, kitűzött ezélja igen szép volt, s a várt és igényelt részvét a közönség részé­ről még gern vala nlly sűrű s forró mint az egylet kívánta volna... S mi ennek oka? Egyet, a legfőbbet felejteni látszott, a jóra törekvő s szép ezélzalu egylet: azt, hogy Magyarországon van ! Könyvei, beligazgatási nyelve ide­gen volt, hangversenyein többnyire minden más nyelvet lehete hallani, csak a magyart nem, vagy igen ritkán, — mi tehát természetes!), mint hogy a közönség nem igen buzgó részvéttel volt azon intézet iránt, melly a maga részéről elmulasztó, kötelességes figyelmét e közönség ellenében kitüntetni. Legújabban e részben nevezet es for­dulat történt : egy pár hét előtt ugyanis az egyesület gyű­lésében elhatároztatott: czentulra magyarrá lenni, jegyző­könyvet és beligazgatási; magyarul vinni..........Ne várja ezért az egyesület dicséretünket: csak kötelességét tel­jesít é, s hogy ezt tévé, maga veendi hasznát, főleg, ha a hozott rendszabályt hangversenyeiben sem fogj *. feledni szem elől.—Nézzük azonban , míg a zeneegylet iilykép fordult jobbra, mit művel fővárosunk kellő kebelében egy másik egylet, melly szinte magyarnak akar tar­tatni, szinte számol a magyar közönség részvétére: a mű­egyesületet értjük. Ennek legközelbi vasárnapon (f. hó 27kén) tartott közgyűlésében egy helybeli művész, min­den esetre a magyarhoni rézmetszők Jegjelesbike, l’er- I a s z ka I) o m o kos, szintolly illő mint hazaliságos ajánlattal lép föl, melly röviden abból áll: legyen a mű­egylet olly hazaliságos érzelmű , s bízza a legközelbi évi műlap kivitelét rá, mint hazai művészre, s a helyett, hogy az illy imílapért: pénzt külföldre küld, mi által ránk nézve csak azon nyereség éretik el, hogy legjobb eset­ben egy jó rézmetszet több száz vagy ezernyi példányban elterjed hazánkban , kezdjen meg inkább már egyszer hazai mesterrel dolgoztatni , mi által amaz az előbbinél sokkalta nagyobb és nemesebb czél éretnék el, miszerint alkalom és ösztön nyújtatik . hogy lassankint a művészet ez ága is szebb fejlődésnek induljon hazánkban. Megkell egyszersmind az ajánlattevő űr azon nemes kikötését, is említenünk, miszerint a műegylet, ha a bevégzett műla­pot helyesnek nem találandó, annak a nevezett művész­­tőli megvásárlalára nem köteleztetett volna... S véli az olvasó, hogy a czélszerű ajánlat elfogadva lön ? hogy csak számosabban is keltek pártolására, s legalább a jó ügy fényesen bukott meg ? Legkisebbé sem! Egv chinai ecset kezelője hidegebb pártoltatásra nem számolhatott volna , mint a derék rézmetsző ez alkalommal, s a haza és magyar művészet érdekében a magyar műegylet által, a 1841dik esztendőben, elhatároztatott, hogy a jövő évrei műlapot Münchenben fogják kőre nyomatni... kőre nyomatni ide­gen földön, midőn hon pártolásért esd a művészet, melly ha nem versenyezhet is most a külföldivel, de... a ma­gyar műegylet legalább mindent megtesz, hogy soha se is versenyezhessen. 8 ez most történik, különösen most, midőn más részről a külföldiek kezdik meg hozzánk ven­ni az épen itt: fölhozott ügygyei rokonságban álló dolog­ban utjokat, midőn jeles Barabásunk külföldi alma­nachok mellé festvényeket.adni fölszolíttatott. .. Tisztel­jük a műegylet hazaíiságát, — és megemlékezünk róla, valahányszor arról lesz szó, hogy a magyar, a hazafias czélu egyleteket és intézeteket pártolni kell! — Aggály­­lyal és nehezteléssel emelnek szót helybeli lapjaink a magyar középponti vasúttársaság azon rendszabálya ellen, melly szerint fővárosunkat egész tisztességgel puszta trans­­ito-helyül akarja tekin.eni, s Budapesten csak egy pá­lyaudvart (Bahnhof) építtetni, hogy igy az űtsugár, melly Debreczcnből jő, csak mathematical érintőül haladjon el mellettünk.... Valóban inog kell vallani, hogy a közép­ponti vasúttársaság nem nagy barátja, legalább hazánk óvárosára nézve , a k ö z p o n t o s i t á s nak. — 292

Next