Turul 1895 (A Magyar Heraldikai és Genealógiai Társaság Közlönye).

I. Értekezések és önálló czikkek - Csoma József: A Kossuth-család 1479. évi czímere

39 gyakran nem az érdekelt czímerszerző, henem a czímer festője gyakorolja a döntő befolyást a czímermotivumok megválasztására.1 A czímerkép kiállítása felől nincs sok mon­dani valónk. Csorna József nem tartja szeren­csés gondolatnak a czímerrajznak négyes körbe való elhelyezését, mely szerinte megnehezíti a czímer alkatrészei közt megkívánható arány meg­tartását.2 Megjegyzése teljesen áll ott, a hol tette, Kőszegi László 1415-iki czímerképénél, mely egészen más kéz munkája s a melynél a czí­mer tényleg nagyon ormótlanúl illeszkedik be a négyes karámba; de nem tartjuk helyén való­nak czímerünkkel s említett két társával szem­közt, melyeknél az egyes alkatrészeknek aránya és elhelyezése egyaránt dicsérik festőjüknek he­lyes heraldikai érzékét. Végezetül álljon itt a czímeradományozás szövege, a mint következik : Sigismundus dei gratia Romanorum rex, semper augustus, ac Hungarie, Dalmatie, Croatie etc. rex. Omnibus Christi fidelibus tarn presentibus, quam futuris presentium notitiam habituris salutem in eo, qui dat quibus [regnare] et victoriose triumphare. A claro lumine throni regii, velud e sole radii, no­bilitates legitimo iure procedunt et omnium nobili­tatum insignia a regia dignitate sic dépendent, ut non sit dare alicuius generositatis insigne, quod a gremio non proveniat regie claritatis. Sane ad universorum tam presentium quam futurorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod fidelis noster dilectus Paulus dictus Török filius Blasii de Laziokarcha coram nostra celsitudine personaliter constitutus, propositis et recen­sitis suis fidelibus servitiis et fidelium obsequiorum gra­tuitis meritis sincerisque complacentiis utique acceptis et laudandis, quibus ipse nobis et sacro nostro regio dyademati a longinquis temporibus in nostris agen­dis prosperis et adversis, persone et rebus suis non parcendo, indefesse studuit complacere, reddiditque se gratLim et acceptum, arma seu nobilitatis insignia in presentium litterarum nostrarum capite depicta ma­iestati nostre exhibendo, eadem a nostra celsitudine sibi et per eum Stephane filio Nicolai, Michaeli filio Andree et Jacobo filio Ladislai . . . fratribus et con­sanguineis suis ipsorumque heredibus et posteritatibus universis ex liberalitate nostra regia dari et conferri humiliter et devote supplicavit. Unde nos prefati Pauli gratis afflctibus intuentes obsequiorum mérita, quibus ipse Bosne ac in presentibus Alamanie parti­bus, quas nos pro sacrosancte universalis ecclesie, que iam superni luminis gratia illustrata ad verum et unicum eius sponsum pervenit, et sacri imperii sta­tus reformationem duce Christo, qui lux vera est luminum, feliciter perlustravimus, non parcendo rebus suis et persone, sed variis periculis imminentibus se ipsum exponendo, celsitudini nostre intenti, nimis animi desideriis . . . atuit se ipsum gratum reddere et acceptum, animo deliberato et ex certa scientia eidem Paulo dicto Török filio Blasii et per eum rae­moratis Stephano filio Nicolai, Michaeli filio Andree et Jacobo filio Ladislai, fratribus et consanguineis suis ipsorumque heredibus et posteritatibus universis ad prefati Pauli supplicationis instantiam prescripta arma seu nobilitatis insignia hic depicta ac pictoris magi­sterio distincte descripta virtute presentium conferi­mus, ymo de habundantiori plenitudine specialis gratie nostre ad maiorem eiusdem Pauli et aliorum supra­dictorum nobilitatis glóriám motu proprio concedi­mus ac presentibus elargimur, ut idem Paulus et alii supradicti eorumque heredes et posteritates universe nate et nasciture hec arma seu nobilitatis insignia, prout presentibus litteris circa princípium appro­priais coloribus diversis inserta pictura dénotât et declarat, amodo in antea in preliis, hastiludiis, torneamentis et in omni exercitio militari ges­tare valeant, portare et deferre, gaudeant igitur fa­vore regio et tanto munere singularis gratie antefatus Paulus et alii supradicti eorumque posteritates merito exultent, tantoque fideliori studio ad honorem re­gium eorundem in antea solidetur intentio, quanto ampliori favore preventos se conspiciunt munere gra­tiarum. Présentes autem ad premissorum memóriám perpetuam sigilli nostri secreti, quo ut rex Hungarie utimur, appensione pro prefatis Paulo et aliis supra­dictis iussimus communiri perpetuo et in ewum valituras. Datum Constantie, feria secunda proxima post festum purificationis beate Marie virginis glo­riose, anno domini millesimo quadringentesimo de­cimo octavo, regnorum anno Hungarie etc. tricesimo primo, Romanorum vero octavo. A czímeres-levél eredet'je néhai Paur Iván birtokában volt, honnét az elhúnyt tudós gyűj­teményének több értékes darabjával együtt — értesülésünk szerint — a soproni városi múzeum tulajdonába került. SCHÖNHERR GYULA. A Kossuth-család 1479. évi czímere. A Turul múlt évi utolsó füzetében érdekes emlékét közli XV. századbeli heraldikánknak: a Kossuth-családnak 1479. évben Mátyás kirá­lyunktól adományozott czímerét. Az ismertető értekezés tudós szerzője, jeles czikke végén fel­hívja az érdeklődőket, hogy e czímerrel bőveb­ben foglalkozzanak s én élve a szabadalommal, a következőkben adom észrevételeimet s meg­jegyzéseimet. E festett czímer, az olasz renaissance befo­lyásától mentesen a német iskola késő csúcs­íves styljében készült. Egyes részleteiben nagyon sikerült, másokban teljesen elhibázott és elfes­tett. Kiválóan szépek a tárcsapajzs és a négy­felé oszlott takarók kecses hajlásai, elhibázottak a czímerrészletek arányai : a kis sisak a nagy 1 V. Ö. a Barrwy család czímerére tett megjegyzé­semmel. Turul, 1894. 120. 1. 2 Turul, 1892. 73. 1

Next