Egyetemes Filológiai Közlöny – Első pótkötetek – 1889.
Vári (Weiss) Rezső, A magyar nemzeti múzeum egy viridarium-codexe
362 VÁRI REZSŐ. visa est, in hiis monitis silentia nocturna rumpere. ,Quid egi misera, mi alumpne, his uberibus enutrite ? Cum tarn eminus te fugientem prospiciam ? Totum etiam iuri civili quam anxie deditum tum aliqua répertoria componendo, super ipsius iuris doctoribus quam diuersis tum aliis multis modis circa illud te tuumque totalem animum dedicando me autem measque pedissequas reliquisti ? Te itaque obsecro, Antboni de Bonanno, mi dulcis Sicule, legum doctor ! Ipsse etiam musœ Sicilides te ortantur, ut nostri sis memor ! Particulam temporis nobis impende etiam minimam, ut de tot repertoriis unum eiiam satis breue pro nostrum omnium conspiramine construas perpetuo valiturum ! Quodsi nulla te nostrum mouet pietas, saltem aspice virum illum inter mortales unicum, Dominum, dominicum Rani ilerdensem, Reverendum antistitem utriusque iuris serto praeclarum ! Qui sapientia Apollinem, fortitudine Martern, eloquio Ciceronem, pietate eneam, pudicicia ypolitum superauit. Cuius non immerito obsequio novi te quam deuote quam uigilanter insisteres. Ilüus itaque affectio te· coercet,*) quem profecto sis inter mortales ceteros veluti inter viburna mollia quercum maximam prœfulgere.' — Quibus dictis abiit, meque tanto monitu quam perterritum, pluraque sibi loquuturum reliquit. Qua de re,princeps religiosissime, tantis iussis obsequentissimum me exibui, et aliquorum poetarum flores morales tarnen et allegabiles in unum contexui, quos aliquibus apostillis interlinearibus lucidaui. Quibus etiam aliquas glossulas per modum summandi addidi. Tandemque omnium materiarum tabulam eoadiunxi, ut sie tarn periti, quam iuvenes jjossint illas faciliter inuenire et posthac multorum poetarum dogmatibus gloriari.» Azaz, valami Antonius de Bonanno, szicziliai születésű jogásznak megjelent álmában az általa régen elhanyagolt Költészet, s szemrehányólag kérdi, hogy miért fordült el tőle ? Emlékeztetve őt Rani Domokos leridai püspökre, ki jogász létére költészettel is foglalkozott, otthagyja. Bonanno magába tér, s azonnal hozzálát latin költők műveinek excerpálásához, hogy bárki azután, ha kedve tartja, az életben alkalmazhassa. Ε praeambulum tartalmából kettős következtetést vonhatunk. Először, hogy előkelő tanítójának, Bani püspöknek dedicálta florilegiumát, másodszor, hogy ez az egész codex, melyet ismertetünk,